نصیحتی کرده اند که:از جوانی به اندازه ای که باقی است ، استفاده کن ؛ که در پیری همه چیز از دست میرود ، حتی توجه به آخرت و خدا ! . افسوس که نامه جوانی طِی شد و آن تازه بهار زندگانی دِی شد آن مرغ طَرب که نام او بود شَباب افسوس ندانم که کِی آمد کِی شد😞
سلام تشکر از عکس زیباتون عزیزم .برام خیلی جالب بود شکار رفتن سالهای خیلی دور 33 سال پیش با پدرم و این عزیزان و بچه هاشون که از اقوام بودند رو برام یادآوری کرد. خدا اموات رو خصوصا" دایی رحیم و مشهدی شکراله(شرگ اله)را هم رحمت کنه اون موقع با ما بودند.و به زنده ها هم سلامتی و عزت عنایت کند.دستت درد نکنه پسر خاله ی عزیز
پاسخ:
درود بر شما مهندس
ارسال نظر
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیانثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.