بلواس

منگشت کوهستانی است در شرق استان خوزستان،موقعیت جغرافیایی این منطقه بین شهرستان های ایذه، باغملک و لردگان گسترده شده است مرکب از کوه های گندم کار، بادرنگان، قارون، مهولی، شناز، توف اسپید، تنوش، ناشلیل، زردحلقه، برآفتاب، چلا، تیربازک،سرتنگ،اوبیفه،سفیدکوه،دوتو، کله، کلمه،سردوفون، دوزرد، سه پران، قوچه،نسا پهنه ای به وسعت بیش از 1800کیلومتر مربع را در بر می گیرد.بلندترین قله این کوهستان3613 متر ارتفاع دارد؛ از دامنه های غربی این کوهستان رودخانه های ابوالعباس، هلایجان، آب زرک، صیدون و از دامنه جنوبی آن رودخانه های لیراب و سمه سرچشمه میگیرند و رودخانه های خرسان و کارون سراسر دامنه شرقی آن را می پیمایند...

بخش عظیمی از این کوهستان را جنگل های نسبتا انبوه پوشانده اند و در منتهی الیه شمالی آن دریاچه ای به نام بوندان به ابعاد 2/5 در 2/5 کیلومتر قرار دارد و دریاچه کوچک دیگری به نام دوتو در دامنه جنوبی آن واقع شده است.

جلوه های طبیعی، وجود رودخانه کارون در نزدیکی منطقه و زیارتگاه هایی چون امام زاده عبدالله(شاه منگشت) ،بارگاه حضرت سلیمان و راه های دسترسی مناسب ،زمینه فعالیت های  گردشگری را در منطقه فراهم نموده اند.

پوشش گیاهی کوهستان منگشت غالبا درختان بلوط و سایر درختان آن بن، بادام، ارژن(بادام کوهی)، زالزالک، تنگس، کیکم، انجیر، کلخونگ هستند. گیاهان مرتعی آن گون، خارشتر، خرگوشک، جاشیر، گاوزبان، لاله، لاله واژگون، شقایق، سی سمبل، اندشت، تره، کرفس، بن سر(بن سرخ)، اواندول و... می باشند.

این کوه زیستگاه جانورانی چون خرس، پلنگ، گرگ، کفتار، روباه، خرگوش، سمور، کل و پرندگانی مانند کبک ،کبوتر کوهی و... می باشد.